(NHC) Nederlandse Herdershonden Club is in 1898 opgericht en een van de oudste rasverenigingen in ons land. (website: www.hollandseherder.nl)
De Hollandse Herdershond kost € 500,-.
De Hollandse Herdershond is er in drie variëteiten, de kort-, lang en ruwhaar. Het is een oud landras, van Nederlandse oorsprong. In vroegere eeuwen had men op het platteland, bij de herders en de boeren, een veelzijdige hond nodig. Een manusje van alles, die weinig eisen stelde en aangepast was aan het harde en karige bestaan van die tijd. Uit die generaties is uiteindelijk de Hollandse Herdershond ontstaan, zoals wij die nu nog kennen. Deze achtergrond verklaart de oorsprong van de karaktereigenschappen, die tot de dag van vandaag vrijwel dezelfde gebleven zijn. (Bron: www.hollandseherder.nl)
Werkhond
De Hollandse Herdershond fungeert als huishond, bewaker en sporthond. De N.H.C. heeft kringgroepen waar met de Hollandse Herdershond getraind kan worden (bijv. G&G, Reddingshond, IPO, UV en speuren).
De Hollandse Herdershond is aanhankelijk, gehoorzaam, volgzaam, waakzaam, paraat, zeer trouw en betrouwbaar.
Door zijn karaktereigenschappen heeft de Hollandse Herdershond een consequente opvoeding nodig, met name ook om deze eigenschappen in de juiste richting te kunnen ontwikkelen. Het is niet nodig hard op te treden. De Hollandse Herdershond is zeer stemgevoelig en gevoelig voor stemmingen in huis. Een hond om op te voeden met woorden en begrip en niet met een slipketting.
De Hollandse Herdershond is een middelgrote, middelzware en flink gespierde hond.
De Hollandse Herdershond is een krachtige, evenredige bouw. De borst is diep, maar niet te smal.
Korthaar: een over het gehele lichaam vrij harde, niet te korte beharing, met wollig onderhaar; kraag, broek en staartveer moeten duidelijk zichtbaar zijn. Langhaar: over het gehele lichaam lange, rechte, liggende, grof aanvoelende beharing, zonder krul of golving, met wollig onderhaar; hoofd, oren, voeten en de achterbenen beneden het spronggewricht kort en dicht behaard; de achterzijde van de voorbenen vertoont sterk ontwikkelde, naar onderen in lengte afnemende beharing, de 'veer'; de staart rondom overvloedig behaard; geen franje aan de oren. Ruwhaar: over het gehele lichaam een dichte, harde, warrelige beharing met (behalve aan het hoofd) wollig, dicht onderhaar; de pels moet goed gesloten zijn; de boven- en onderlip zijn flink behaard (zogenaamde snor en baard); niet zacht, goed afstaande en ruige wenkbrauwen; het haar op de schedel en aan de wenkbrauwen is minder sterk ontwikkeld; de staart rondom is sterk behaard; een sterk ontwikkelde broek is gewenst.
In rust recht of hangend met een lichte buiging. Reikt tot het hielbeen. In actie sierlijk opwaarts gedragen, maar nooit krullend of zijwaarts hangend.
Korthaar en langhaar: meer of minder duidelijk uitgesproken stroming op bruine ondergrond (goud gestroomd), of op grijze ondergrond (zilver gestroomd); stroming over het gehele lichaam, ook in de kraag, broek of staartveer; veel zwart dekhaar is ongewenst; bij voorkeur zwart masker. Ruwhaar: blauwgrijs en peper-en-zoutkleur, zilver en goud gestroomd; de stroming komt bij de ruwhaar in het bovenhaar minder duidelijk tot uiting.
De Hollandse Herdershond reu wordt 57-62 cm en de Hollandse Herdershond teef wordt 55-60 cm hoog. Het gewicht van de Hollandse Herdershond reu is circa 28 kg en van de Hollandse Herdershond teef circa 23 kg.
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.