Wat is schijnzwangerschap of schijndracht bij de hond?

Normale, niet-gesteriliseerde teven zijn gemiddeld om de 6 tot 9 maanden loops. Tijdens de loopsheid komen veel hormonale veranderingen voor, waarbij oestrogenen, progestagenen en prolactine een belangrijke rol spelen.

Schijndracht is een aandoening die voorkomt bij niet-zwangere teven en gaat gepaard met verschillende symptomen die lijken op zwangerschap. Het ontstaat 6 tot 12 weken na de oestrus, het begin van de loopsheid. In deze fase wordt het hormoon prolactine vanuit de hersenen gevormd. Meerdere studies wijzen erop dat prolactine een grote rol heeft bij het ontstaan van schijndracht, maar de precieze ontstaanswijze is nog onbekend. Wel lijkt het erop dat de teven die schijndracht ontwikkelen, hogere concentraties prolactine in het bloed hebben. Er zijn geen specifieke rassen bekend waarbij schijndracht vaker voorkomt.

Wat zijn de verschijnselen van schijnzwangerschap?

Schijndracht wordt in eerste instantie opgemerkt door een verandering in het gedrag van de teef:

• zij wordt onrustig,
• minder actief, in een aantal gevallen zelfs tot het depressieve toe
• kan nesteldrang hebben en speeltjes naar haar mand slepen. 

Lichamelijke tekenen van schijndracht zijn:

• gewichtstoename,
• vergroting van de melkklieren, vaak voornamelijk te zien bij het achterste melkpakket.
• melkproductie en melksecretie,
• soms braken,
• en een enkele keer zelf de buikpers, vergelijkbaar met het persen bij de geboorte van pups.

Tijdens de schijndracht kunnen de melkklieren ontsteken, soms ontstaat er een huidinfectie als de teef veel aan de tepels likt. Hoewel het niet direct is aangetoond, denkt men dat teven die vaker schijndrachtig zijn een hogere kans op kwaadaardige melkkliertumoren hebben.

Hoe wordt de diagnose schijnzwanger gesteld?

De diagnose wordt gesteld aan de hand van het lichamelijk onderzoek en van het veranderd gedrag. Wel is het belangrijk om zeker te zijn dat de teef niet gedekt is: lichamelijk onderzoek, echografisch onderzoek en röntgenfoto’s van de buik kunnen hierover uitsluitsel geven.

Wat is de behandeling voor schijnzwangerschap?

Deze aandoening is goed te behandelen. De meeste gevallen van schijndracht zijn heel mild, waarbij het volstaat om de teef af te leiden en te voorkomen dat zij haar nesteldrang kan uitten.

Bij ernstige gedragsafwijkingen of bij veel melkproductie worden medicijnen voorgeschreven die ervoor zorgen dat er geen prolactine wordt aangemaakt. Het beste advies blijft echter om een teef te steriliseren als er niet mee gefokt wordt.