Cavalier King Charles Spaniel
1 Rasinformatie
Rasvereniging
Vereniging van Liefhebbers van de Cavalier King Charles Spaniël, opgericht 11 oktober 1981. (www.cavalierclub.nl)
Oorsprong
De Cavalier King Charles Spaniël is een directe afstammeling van de kleine toyspaniëls zoals ze staan afgebeeld op de schilderijen uit de 16e en 17e eeuw. Het is een dwergspaniël, een kleinere versie dus van de spaniëls die voor de jacht gebruikt werden. Aan het hof van Charles I kwam de dwergspaniël tot volle ontwikkeling, en deze liefde voor kleine spaniëls gaf Charles I door aan zijn zoon en kleinzoon. De hondenfokkerij was in die tijd een belangrijke hofaangelegenheid. In die periode waren deze spaniëls, als we de schilderijen mogen geloven, alle wat smal in hoofd en hadden ze normale ogen en vrij hoog aangezette oren. Maar aan het einde van de 18e eeuw veranderde de mode, die ook het uiterlijk van dit soort honden beïnvloedde. Willem III introduceerde de Mopshond in Engeland. Onder invloed van dit ras, maar misschien ook onder invloed van oosterse kortsnuiten die langzaamaan Engeland binnenkwamen, ontstond er een tweedeling in het ras: de kortsnuitigen, die King Charles Spaniëls werden genoemd, en de honden met een normale snuitlengte, die later Cavalier King Charles zouden worden herdoopt. Maar dat zou nog een tijd duren. Aan het einde van de 19e eeuw begon men met het houden van tentoonstellingen. Op zo'n tentoonstelling kwam een Amerikaan die liefhebber was van dwergspaniëls. Hij was teleurgesteld toen hij ontdekte dat het oude type, met de lange snuit, zo goed als verdwenen was, en hij loofde daarom een prijs uit om dit type terug te krijgen. De fokkers waren niet erg onder de indruk, want het had ze jaren gekost de lange snuiten weg te fokken, dus er was nauwelijks iemand die hieraan mee wilde werken. Toch was er een fokster, mrs. Hewitt Pitt, die er wel voor voelde. Zij was dan ook degene die de leiding nam over een kleine groep die zich in 1928 definitief zou afscheiden van de King Charles Spaniëls. Men noemde het nieuwe type: Cavalier King Charles Spaniël, dit vanwege de verwantschap. Hoewel het nog vele jaren hard werk zou vergen, zou dit nieuwe ras uiteindelijk een succes worden en uitgroeien tot de Cavalier zoals wij die nu kennen.
Type
Gezelschapshond
Huidig gebruik
De Cavalier King Charles Spaniël is een Gezelschapshond
Karakter
De Cavalier is zeer gesteld op menselijk gezelschap en doet niets liever dan zich voortdurend dicht bij de baas ophouden. Het zijn vriendelijke, vrolijke en intelligente honden die speels zijn en aanhankelijk van aard.
Opvoeding
Vriendelijke opvoeding. Cavaliers leren makkelijk en snel en willen graag hun baas plezieren. De Cavalier King Charles Spaniël is aanhankelijk en zacht van aard: het is belangrijk dat u de opvoeding duidelijk maar speels houdt.
Algemeen beeld
Kleine, halflangharige hond van het spanieltype.
Bouw
Een elegante, goed in balans zijnde hond met een vriendelijke en sportieve uitstraling.
Vacht en onderhoud
Halflange, zijdeachtige vacht, die dicht en glanzend is. De vacht van de Cavalier King Charles Spaniël behoeft niet al te veel onderhoud. Trimmen is ongewenst.
Staart
De staart is in verhouding tot het lichaam. De staart van de Cavalier King Charles Spaniël mag vrolijk worden gedragen, maar nooit veel boven de hoogte van de rug.
Kleur
De Cavalier King Charles Spaniël kent vier kleurslagen: Black and tan, zwart met bruin: een diep glanzend zwart met heldere mahoniekleurige aftekeningen op snuit, benen en borst, boven de ogen en onder de staart. Ruby: effen eenkleurig in diep kastanjerood. Driekleur: op een zuiver witte ondergrond verdeelde zwarte platen met heldere mahoniekleurige aftekeningen op de wangen, boven de ogen, binnenkant van de oren en onder de staart. Een witte bles tussen de ogen en op het voorhoofd. Blenheim: op een zuiver witte ondergrond goed verdeelde kastanjerode platen. Een witte bles met een spot op het midden van de schedel, ter grootte van een Engelse sixpense munt.
Hoogte en gewicht
De Cavalier King Charles Spaniël weegt tussen de 5,4 en de 8 kg.
2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)
2.1 Erfelijke ziekten2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten
2.1 Erfelijke ziekten
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Veel voorkomend
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Minder vaak voorkomend
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Sporadisch voorkomend
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.
