Berner Sennenhond
1 Rasinformatie
Rasvereniging
Vereniging de Berner Sennenhond. Opgericht 27 juni 1978. (website: www.bernersennen.nl) Nederlandse Berner Sennen Vereniging, opgericht 14 november 2000. (www.bernersennenhond.nl)
Prijs van een pup
De vereniging heeft geen adviesprijs. De fokkers die binnen de verenging fokken vragen doorgaans tussen de 800 en 1000 euro voor een Berner Sennenhond pup.
Oorsprong
Gedurende vele eeuwen waren er in Zwitserland grotere en kleinere meer of minder dogachtige honden, die vrij veel op elkaar leken. Het waren boerenhonden die allerlei werk deden, zoals het bewaken van huis en erf, het hoeden, drijven en verdedigen van het vee als dit 's zomers met de sennen - de herders - op de hooggelegen alpenweiden verbleef. Ook vergezelden zij het vee dat naar de markt gebracht werd en, op de 'terugweg', de baas met de goedgevulde beurs. Veelzijdige honden dus. Tegen het eind van de vorige eeuw ontdekte men met schrik dat deze inheemse honden vrijwel verdwenen waren en werd met de wederopbouw van de verschillende slagen begonnen. De Berner werd aanvankelijk Düirrbächler genoemd naar het Dürrbachgebied, ten zuiden van Bern, waar nog de meeste exemplaren werden aangetroffen. In 1908, een jaar na de oprichting van de rasvereniging, werd die naam gewijzigd in de huidige: Berner Sennenhond. (Bron: www.bernersennen.nl)
Type
Veedrijver, bewaker.
Huidig gebruik
De Berner Sennenhond fungeert als huishond.
Karakter
Hoewel de meeste Berner Sennenhond tegenwoordig als huishond gehouden worden, bezitten ze nog die eigenschappen die nodig waren voor het werk dat zij in vroegere tijden verrichten. Ze zijn bijzonder gehecht aan hun mensen en aan hun huis en erf en eventuele andere dieren die daarbij behoren. Dit alles behoort tot hun 'kudde' die zij beschermen en bewaken, waarbij ze, als goede hofhond, pas ingrijpen als daadwerkelijk nodig is. Een goede hofhond mag natuurlijk ook geen allemansvriend zijn en veel Berner Sennenhond zijn dan ook wat gereserveerd en laten zich niet direct door een vreemde aanhalen. Als hun baas echter laat merken dat het in orde is, behoort de Berner Sennenhond dit vertrouwen over te nemen.
Opvoeding
De zelfstandigheid die de Berner Sennenhond heeft ontwikkeld vanwege de taken waarvoor hij is gefokt, kan leiden tot eigenwijs gedrag. Dit maakt dat het ras een zeer consequente training nodig heeft. De Berner Sennenhond kan goed overweg met kinderen.
Algemeen beeld
De Berner Sennenhond is een harmonisch en vrij zwaar gebouwde gebruikshond, die zich makkelijk en vlot moet kunnen bewegen. De staart van de Berner Sennenhond wordt in actie zwevend gedragen.
Bouw
De Berner Sennenhond heeft een sterke gedrongen bouw. Fraai gelijkmatig gebouwd, met stevige, rechte ledematen en brede borst.
Vacht en onderhoud
De vacht van de Berner Sennenhond is lang, glad of licht gegolfd.Een à twee keer per week grondig borstelen is voldoende.De lange haren tussen de tenen van de Berner kunnen voorzichtig weggeknipt worden.
Staart
Zijn flink behaarde staart draagt de Berner Sennenhond hangend of licht opgeheven, maar nooit in een krul.
Kleur
Zwart met bruinrode aftekeningen aan de wangen, boven de ogen, aan de benen en op de borst. Wit kruis op de borst en de bles op het hoofd.
Hoogte en gewicht
Schofthoogte van de Berner Sennenhond reu is 64-70 cm. Ideale schofthoogte 66-68 cm. De schofthoogte van de Berner Sennenhond teef is 58-66 cm. Ideale schofthoogte 60-63 cm.
Bijzonderheden
De Berner Sennenhond is een typische erfhond.
2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)
2.1 Erfelijke ziekten2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten
2.1 Erfelijke ziekten
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Veel voorkomend
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Minder vaak voorkomend
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Sporadisch voorkomend
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.
