Bergamasco
1 Rasinformatie
Rasvereniging
(VHB) Vereniging van herders & berghonden uit Zuid & 0ost Europa en Azië. (website: www.vhbinfo.com)
Oorsprong
De Bergamasco is, in de bergstreken in het noorden en midden van Italië, een van de meest gebruikte herdershondenrassen. Het ras stamt naar verluidt af van de Franse Briard, maar ook is er verwantschap met de Zuid-Europese herdershonden, bijvoorbeeld de Hongaarse Puli en Komondor. De opvallende vacht van de hond trekt altijd aandacht. Buiten zijn vaderland komt de hond slechts weinig voor. Jaarlijks worden er ongeveer twee- tot driehonderd pups geboren in Italië. (Bron: www.vhbinfo.com).
Type
Herdershond voor schapen en koeien.
Huidig gebruik
Meest als huishond, maar in Italië en Zwitserland wordt de Bergamasco nog steeds op bescheiden schaal ingezet als koeiendrijver.
Karakter
Deze honden hebben veel van hun authentieke eigenschappen behouden. Ze werkten vroeger tamelijk zelfstandig en vaak naar eigen inzicht. Deze inbreng willen ze vandaag de dag ook graag hebben bij hun werk voor en met de baas. Hij wordt dus geen klakkeloos gehoorzame en slaafse hond. Bergamasco’s zijn mensgericht en willen graag gezelschap om zich heen. Ze zijn vrolijk en opgewekt van aard en altijd in voor een spelletje. Het is een verdraagzame hond, ook tegenover andere honden.
Opvoeding
Het gaat hier om een zelfstandige hond die graag wil werken voor de baas, maar wel in een soort partnerschap. Is de band er dan gaat Bergamasco voor de baas en ‘zijn’ gezin door het vuur.
Algemeen beeld
De Bergamasco is middelgroot, iets rechthoekig, robuust, levendig en tot werken bereid.
Bouw
Brede, rechte rug, uitgesproken schoft. Brede en lange borstkas, goed gewelfde ribben. Licht opgetrokken buiklijn, korte lendenpartij, brede en gespierde croupe, licht hellend.
Vacht en onderhoud
Zacht, zeer lang, met krachtige, golvende slierten (viltvorming), ruw, ruig geitenhaar op met name de voorzijde van het lichaam. Korte en dichte ondervacht. Zwart pigment op de lippen en de oogranden. De vacht vraagt nauwelijks onderhoud.
Staart
De goed behaarde staart reikt hoogstens tot aan de hak en hangt in rust in sabelvorm neer. In actie wordt de staart vrolijk als een vaantje gedragen.
Kleur
Uniform grijs of gevlekt, isabelkleurig met fawn-kleurige aftekeningen, uniform zwart. Witte aftekeningen zijn toegestaan, maar mogen niet meer dan ongeveer twintig procent van de vacht beslaan.
Hoogte en gewicht
Schofthoogte reu 60 cm, teef 56 cm. Gewicht reu 31-37 kilo, teef 27-32 kilo.
2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)
2.1 Erfelijke ziekten2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten
2.1 Erfelijke ziekten
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Veel voorkomend
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Minder vaak voorkomend
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Sporadisch voorkomend
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.
