Anatolische Herder
1 Rasinformatie
Rasvereniging
(VHB) Vereniging van Herders & Berghonden uit Zuid & 0ost Europa en Azië. (website: www.vhbinfo.com)
Oorsprong
Over de afkomst van dit ras is veel gespeculeerd, maar is vrijwel niets bekend. De Anatoliër is een berghond, die naar lichaamsbouw eigenlijk ouder aandoet dan de Mesopotamische molossers met korte snuit waarvan men hem soms laat afstammen. De meest voor de hand liggende relatie is die met de berghonden van Centraal-Azië. In Turkije wordt de hond nog wel gebruikt voor zijn oorspronkelijke taak, het bewaken van grote kuddes schapen en geiten. Het uiterlijk van deze werkende honden vertoont, zoals bij alle echte werkende rassen, grote verschillen. Die verschillen vinden we ook terug bij de sinds de jaren ‘60 naar West-Europa en Noord-Amerika geëxporteerde Anatoliërs. De FCI heeft daarom, in ieder geval wat de vacht betreft, in de standaard ruimte gelaten voor meerdere variëteiten. (Bron: www.vhbinfo.com)
Type
Herdershond en waakhond
Huidig gebruik
Herdershond en waakhond
Karakter
Rustig, zelfbewust, intelligent en terughoudend. Niet erg speels.
Opvoeding
Beperkt opvoedbaar en daarom niet makkelijk te houden. De socialisatie eist vanaf zeer jeugdige leeftijd veel aandacht. Door zijn zelfstandige karakter is de Anatolische Herder niet altijd bereid commando’s op te volgen
Algemeen beeld
Grote, hoge en forse hond met een flink hoofd en dichte vacht. Maakt ondanks zijn grootte geen lompe indruk
Bouw
Korte rug. Krachtig en gespierd lichaam.
Vacht en onderhoud
De vacht is kort tot halflang met een dikke ondervacht. Alle haarkleuren zijn toegestaan. Neus en oogleden zijn zwart of bruin.
Staart
De staart is lang en reikt tot de sprongen. Tamelijk hoog aangezet en in rust hangend gedragen of in een heel lichte boog. Indien de hond alert is, zal de staart hoog worden gedragen en over de rug krullen, in het bijzonder bij de reuen.
Kleur
Alle haarkleuren zijn toegestaan.
Hoogte en gewicht
Reuen hebben een schofthoogte van 74-81 cm bij een gewicht van 50 tot 65 kg. Voor teven is dat 71-79 cm bij 40 tot 55 kg.
Bijzonderheden
De Kangal is een variëteit van de Anatolische Herder.
2 Rasgebonden ziekten (erfelijk en anatomisch)
2.1 Erfelijke ziekten
2.2 Anatomisch gerelateerde ziekten
2.1 Erfelijke ziekten
Deze aandoeningen komen bij dit ras vaker voor dan gemiddeld en zijn bewezen erfelijk of er bestaat een zwaar vermoeden dat de ziekte erfelijk is. Het wel of niet optreden van de ziekte is sterk afhankelijk van de manier van overerving van de genen van de ouderdieren. >> Lees meer over erfelijkheid en overerving .
Veel voorkomend
Belangrijke en relatief veel voorkomende aandoeningen in dit ras. Deze aandoeningen kunnen ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid en medisch en/of chirurgisch ingrijpen noodzakelijk maken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Minder vaak voorkomend
Minder vaak voorkomende en/of minder ernstige aandoeningen bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Sporadisch voorkomend
Deze aandoeningen komen slechts sporadisch voor bij dit ras.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
2.2 Anatomisch gerelateerde aandoeningen
Deze aandoeningen zijn op zich niet erfelijk maar komen vaker voor door de anatomische bouw van dit ras. Deze anatomische bouw is wel weer erfelijk en de kenmerken behoren zelfs tot de raskenmerken.
- geen gedocumenteerde aandoeningen
Heeft u nog vragen naar aanleiding van dit artikel of genoemde aandoeningen? Neemt u dan contact met ons op, wij staan u graag te woord. Mist u nog belangrijke informatie op deze pagina? Stel ons dan op de hoogte via de mail.
