Een sterk en wijd verspreid misverstand bij het spelen met puppies is dat je ze nooit mag laten winnen. Lees de tips van Peter Beekman hoe je dit gerust wel kunt doen en op welke signalen je bij trekspelletjes op moet letten.

Soms heb je verplichtingen zoals een verjaardag of zoiets. Eigenlijk heb ik daar een enorme hekel aan. Er is geen enkele mogelijkheid om met de jarige enige tijd door te brengen anders dan aanwezig zijn. Als je pech hebt zit je de hele avond te praten met mensen die je niet kent en die je misschien ook wel helemaal niet wilt kennen. Laatst had ik zo’n verjaardag. En ik zat in de buurt van iemand die jaren had gewerkt met politiehonden en honden voor het leger en hij wist van alles te vertellen over hoe het precies zat met de honden die in het huis van de jarige aanwezig waren.

Ik heb inmiddels de leeftijd dat ik er niet meer tegenin ga. Ik luister, ik erger me en probeer het los te laten. Mijn ergernis kan ik tenslotte altijd op papier kwijt. Zo ging het nu over spelen met de hond. Eén van de kinderen speelde met een van de honden en liet de hond het trekspelletje winnen. Alsof er een ramp gebeurde sprong de meneer op en riep tegen het kind dat hij dat nooit meer mocht doen tenzij hij dood wilde. Op deze manier kon de hond alleen maar leren dat hij sterker was en zou vervolgens zijn kans afwachten om het gevecht om het “echie” met het kind aan te gaan.

Toch kon ik de meneer niet helemaal ongelijk geven. Wel als het om de inhoud gaat, niet omdat hij dit nu eenmaal ook zo geleerd heeft van de mensen die hem hebben opgeleid. Inmiddels weten we gelukkig beter. Spel heeft als functie dat het vooral leuk moet zijn, voor iedereen die eraan mee doet. En als het gaat om trekspelletjes is het leuk als beide partijen afwisselend winnen. Dus ook de hond.

Als we kijken naar puppy’s is het zelfs goed als ze af en toe winnen. Het draagt bij aan het opbouwen van hun zelfvertrouwen. En dat is met name voor jonge puppy’s heel belangrijk. Er zijn echter wel een paar zaken waar je rekening mee moet houden. Als je met je puppy een jachthondentraining wilt doen dat is het belangrijk dat puppy’s niet te hard bijten. Dan kun je beter dit soort spelletjes al dan niet doen in overleg met een goede jachthondentrainer.

Voor sommige puppy’s kan het spel op zich wel een strijd zijn. Niet zozeer om de macht maar wel om het voorwerp waarmee gespeeld wordt. Het is dan echter geen spel meer. Het leuke is eraf en het is nu heel serieus geworden. Soms kun je dit herkennen aan het grommen van de pup. Is dit wat hoger en fluctueert het van zacht naar hard grommen dan is het meestal spel. Is het heel laag en monotoon dan is het meestal veel serieuzer van aard. Ik schrijf heel bewust ‘meestal’ omdat er nu eenmaal geen wetmatigheden zijn. Wel is het bij twijfel verstandig dit te laten beoordelen door je puppy-instructeur.

Een andere, zwaar achterhaalde regel is dat je nooit in mag gaan op een speluitnodiging van je puppy. Dus als je puppy naar je toekomt met zijn speeltje zou je hem moeten negeren. Ook dit is onzin. Niets is toch leuker dan uitgenodigd te worden om te spelen. Dat betekent alleen maar dat je puppy je een leuke spelpartner vindt. Je zou gevleid moeten zijn. Je hoeft er ook niet altijd op in te gaan, als je er geen zin in hebt doe je het niet. Zo leert de pup ook dat er momenten zijn waarop hij niet alle aandacht hoeft te krijgen. En uiteraard mag je ook zelf de puppy af en toe uitnodigen. En ook hij mag er op ingaan maar hoeft dit niet altijd. Dat is waar het in samenleven om gaat toch?

Op sommige cursussen wordt het spel nog wel eens gebruikt als middel om een oefening te beëindigen. Op zich kan dit prima maar ook nu kan het zo zijn dat de puppy er geen zin in heeft. Dan moet hij soms toch van de instructeur. Dat is jammer want als het moet is het eigenlijk per definitie geen spel meer maar is het een oefening. De hond heeft hier absoluut zeggenschap in.

Tenslotte moeten we ons realiseren dat honden verschillende speelstijlen kunnen hebben. Ik kom hier in een later artikel nog op terug als het gaat om puppy’s laten spelen met andere honden maar zal er nu ook iets over zeggen als het gaat om zelf spelen met je puppy. Sommige honden houden van fysiek spel. Het wordt dan een beetje een worstelpartij. Andere honden vinden het achter elkaar aan rennen veel leuker, het wordt dan een soort tikkertje.

Kijk naar je eigen puppy wat hij leuk vindt en respecteer dat in het spel met hem. Het moet tenslotte leuk blijven. Als allerlaatste kenmerk van het spel is dat het wederkerig moet zijn. De ene keer wint de een, dan de ander. De ene keer zit de ene achter de andere aan en dan weer andersom. En dat kan ook afwisselend binnen een spelronde zijn met pauzes erin om eventjes bij te komen.

Ik heb de moeder van het jongetje de dag na de verjaardag gebeld met dit verhaal en haar verteld dat haar kind prima speelde met de hond en zij zich nergens zorgen over hoefde te maken. Alle goede elementen van het spel zaten erin. En ze hadden samen plezier. Want daarvoor heb je toch een hond.