Een bench is een fantastisch hulpmiddel bij de opvoeding van je hond. Het moet en kan zoiets worden als zijn plek, zijn veilige haven, zijn plaats om zich even terug te trekken. En soms kan het ook de plek zijn waarvan jij vindt dat het goed is als hij daar even blijft. Als je even boodschappen gaat doen of zo. Er zijn veel verschillende meningen over de bench als hij wordt ingezet als de hond gedurende langere tijd alleen moet blijven. Het is gemakkelijk want hij kan niets slopen maar het is ook zielig want hij kan zich niet vrij bewegen.
Het frappante is dat het allebei waar kan zijn. Maar zoals wij zo vaak invullen hoe het voor een hond zal voelen, zullen we dat nu eens bij de hond laten. Het is zielig als hij zich vrij wil bewegen en het is prima als hij zich daar heel veilig voelt. Je zult wel wat moeten doen om te onderzoeken wat voor jouw hond geldt.
In mijn vorige blog heb ik gesproken over het leren om alleen te zijn. Dat dat eigenlijk voornamelijk is bedoeld om de hond te leren dat hij erop kan vertrouwen dat je weer terugkomt als hij alleen is. En als hij alleen is voelt hij minder stress en heeft dan minder de neiging om te slopen. Want slopen leidt af en is daardoor stress verlagend of in ieder geval stress afleidend.
Eigenlijk is dit een verantwoordelijkheid en een mogelijkheid voor de fokker. Als de puppy’s de werpkist uitgaan en de wereld hierbuiten gaan ontdekken, is het een heel mooie gelegenheid voor de fokker om een bench neer te zetten. Al heel snel zullen de puppy’s die wel de plaats waar de werpkist stond of nog staat, maar dan open, de bench gaan gebruiken om te gaan slapen. Lekker vertrouwd en tegen elkaar aan.
Als dan de nieuwe eigenaar een bench heeft zal het geen enkele moeite kosten om de pup daarin te doen. En daarmee begin je door de puppy niet altijd op schoot te nemen als hij even gaat slapen, en puppy’s slapen veel, maar hem in de bench te leggen. Lekker met het deurtje open. Als dat weer gewoon is voor de puppy zal je merken dat hij zelf die bench gaat opzoeken. Dit kan je ook doen als de fokker geen bench had staan. Gewoon lekker in zijn bench leggen als hij moe is.
Daarna ga je de puppy ook af en toe iets lekkers geven in de bench. Ik heb zelf mijn honden altijd eten geven in de bench. Er zijn van die bakjes die je kan ophangen. Tijdens etenstijd als ik de bakken vulden zaten de verschillende honden dan al in hun eigen bench voordat ik klaar was met vullen.
Dit kan eigenlijk een heel leuke oefening zijn die heel snel werkt. Hiervoor moet ik wel even de achtergrond van de methode van training die ik gebruik uitleggen. Als ik een hond bijvoorbeeld wil leren om te gaan zitten als ik dat aan hem vraag, kan dat op verschillende manieren. Een van de manieren is om de hond te sturen. Ik hou een snoepje voor zijn neus, breng dat langzaam omhoog en iets naar achteren en hoop dan dat de hond door zijn achterpoten zakt.
We moeten ons wel goed realiseren dat de hond hierbij niets anders hoeft te doen dan het snoepje volgen. En dat is wat we hem leren: het snoepje volgen en dit principe gebruiken we ook bij andere oefeningen. Een andere manier is eigenlijk veel leuker. Nu houden we, als de pup staat, het snoepje ongeveer 10 tot 20 cm boven zijn neus stil. Heel stil houden is belangrijk. De puppy wil het snoepje en kan gaan springen. Hij krijgt het niet.
Na een paar keer springen zal hij doorkrijgen dat dit niet de manier is om het snoepje ook daadwerkelijk te krijgen. Hij zal iets anders moeten verzinnen. Hij kan dan gaan blaffen of wat dan ook maar hij kan ook gaan zitten. Als hij dat doet krijgt hij natuurlijk wel direct zijn snoepje. Ik noem dit de puzzelmanier. Heel iets anders dan de “stuurmanier” waarbij je je hand wel beweegt. Nu houd je je hand stil. Nu leert de pup dat als daar het snoepje gehouden wordt hij moet gaan zitten om het te krijgen.
Dit gaan we ook doen bij de bench. We houden onze hand met het snoepje in de bench. Nu kan het praktisch gezien vrij lastig zijn om onze arm zover in de bench te steken dat de puppy er ook helemaal in moet om bij onze hand te komen. Het kan dus zijn dat zijn achterpootjes nog buiten de bench staan. Eigenlijk is dit heel mooi. Want hij krijgt zijn snoepje gewoon niet als hij nog met zijn achterpootjes buiten de bench staat.
Een voorwaarde is wel weer dat jij je hand weer stil houdt. Als je hem gaat bewegen, ga je de puppy weer sturen en ga je over op een andere trainingsmethode. Hij zal weer zoeken naar wat hij moet doen en jij geeft het snoepje pas als hij helemaal in de bench is. Nu is dit wat lastiger dan het zitten want hij moet ook nog uitzoeken wat nu datgene was wat hij deed om dat snoepje te krijgen.
Wij weten wel dat dat is voor het uiteindelijk in de bench stappen maar weet hij dat al? Het kan ook zijn dat hij denkt dat dat was omdat hij een lik gaf of nog wat anders wat hij tegelijkertijd of net ervoor of erna deed. Jij moet hem dus de tijd geven dit gedrag wat het snoepje opleverde uit te filteren. En dat is veel gemakkelijker als jij je hand stil houdt. Als hij dit helemaal doorheeft ga je langzaam je hand steeds minder ver in de bench stoppen. Kijk nu goed naar je puppy.
Wanneer je té snel té ver gaat, kan het zijn dat het verschil in positie van je hand te groot is voor hem om de link te leggen. Dat geeft overigens niks, als jij dan een stapje terug gaat. Uiteindelijk ben je zover dat je je hand net buiten de bench kan houden en hij er toch in gaat. En echt: dit kan binnen een half uurtje gelukt zijn.
Honden letten heel erg op onze bewegingen en houdingen. Nog veel meer dan op wat we zeggen. Het is dus handig om een handbeweging toe te voegen en daar dan een stemcommando aan te koppelen. Als je je hand naar de plek brengt waar je bent tijdens de training maak dan met je arm een stuurbeweging naar die plek.
De hond zal dit heel snel gaan herkennen. Als je dan net voor die handbeweging het stemcommando geeft koppelt hij dat razendsnel. Dat stemcommando mag je helemaal zelf verzinnen. Naar je bench, of op je plaats of lekker slapen of wat dan ook. Als je het maar wel uniek houdt en niet ook voor andere dingen gaat gebruiken.
Als het stemcommando en het handgebaar eenmaal bekend zijn kun je heel snel nog wat meer afstand gaan nemen. Als je de stuurbeweging maar maakt en je je realiseert dat als het niet goed gaat jij waarschijnlijk te snel te ver bent gegaan. En dat kun jij ook weer heel snel oplossen. Stapje terug. En als je geen bench hebt kun je dit ook op precies dezelfde manier doen met zijn mand, zijn kussen of deken.
En om hem wat langer in de bench te houden geeft je hem gewoon weer iets lekkers waar hij wat langer mee bezig is. Deurtje dicht en de alleen-blijf oefening doen. Met heel veel terugkomen want daar ging het uiteindelijk om.
Je moet ervoor uitkijken maar “nooit voor straf” is wel wat ongenuanceerd. Ik heb mijn kinderen ook wel naar hun kamer gestuurd als ze in de huiskamer onuitstaanbaar waren. En zeker toen ze jonger waren was dit een prima manier om ze even uit de situatie te halen. De omgeving is even anders, de prikkels zijn anders en sommige dingen kunnen ze gewoon even niet meer doen.
Dat kan ook bij honden heel goed werken. Zeker bij puppy’s die soms echt over onze maar zeker ook hun eigen grenzen heen gaan. Ze worden dat te druk en hun zelfcontrole is nog niet genoeg ontwikkeld om het zelfstandig te stoppen. Dan is een bench een heel goede manier om even die drukte een hall toe te roepen. Ik gebruik het veel met puppy’s die te wild spelen en daarbij ons soms te hard bijten. En als je hier iets aan wilt doen worden ze alleen maar wilder.
Even laten afkoelen als je ziet dat het gewone spelen overgaat in te wild en te druk spelen is een heel goede optie. Probeer het wel steeds af te breken op het moment dat de ene vorm van spelen overgaat in de andere. Dan is de kans groter dat de puppy de link gaat leggen met zijn zijn drukte. Dat betekent goed kijken dus en letten op kleine gedragsveranderingen. Maar dat moet je met alles bij de puppy, gewoon om het goed te leren kennen. En dat is een geweldig leuk proces.